Update 2004.

Wat gaat de tijd toch snel. Op het moment van schrijven (augustus 2004) zijn de kinderen al weer een jaar bij ons. En wat gebeurt er veel in zo’n jaar.
Allereerst de thuiskomst in september 2003. Veel bezoek de eerste tijd wat erg gezellig was, hoewel we er toch wel wat regelmaat en rust in wilden houden voor de kinderen. Maar Michael en Juliette genoten van alles en het bleek al snel dat ze beiden erg makkelijk waren. Wel hebben we een 2e kinderkamer moeten inrichten want slapen op 1 kamer was niet zo’n succes. Dus hebben we de kamer van Michael omgetoverd in een echte jongenskamer en voor Juliette een echte meidenkamer gemaakt. En dat vonden ze maar wat interessant. Ook al het speelgoed was een ontdekking op zich en je zag de ontwikkeling van de kinderen met sprongen vooruit gaan. Voor we het wisten was de herfst al weer voorbij en brak de december feestmaand weer aan.

Sinterklaas en Kerst 2003.

De eerste Sinterklaas met zijn viertjes. Wel spannend hoor. Samen naar de aankomst van Sinterklaas wezen kijken. Michael vond die zwarte pieten toch wel wat eng maar de snoepjes die deze pieten uitdeelden toch wel erg lekker. Juliette vond het allemaal prachtig. Veilig bij papa op de schouders kon ze alles goed overzien. ’s Avonds de mand met kadootjes. Eerst werd er hard op de deur geklopt. Wat was dat nou? Michael ging snel kijken en begon toen van blijdschap rond te dansen. Allemaal kadootjes!!! Dus heel veel papier om los te trekken. Geweldig wat een avond. En toen al weer op naar de kerst. Met zijn allen een boom uitzoeken. En Michael met papa heel stoer de boom het huis indragen. En dan ’s avonds de lichtjes in de boom. Vol bewondering bleven Michael en Juliette daar keer op keer naar kijken. En natuurlijk pakjes onder de boom, die daar ook nog een paar dagen moesten blijven liggen. Wat spannend allemaal.
En zo liep het jaar 2003 al weer ten einde en gingen we al proostend met champagne 2004 in.

Begin 2004.

We beginnen ons wat meer te settelen. Wij en de kinderen raken steeds beter gewend en de weken en weekenden zijn eigenlijk al weer net als vroeger. Alleen dan met 2 kinderen er bij. Zo gaan we op zaterdag nog heerlijk de stad in met als afsluiting een biertje in onze stamkroeg. Daar is ook opvang voor de kinderen dus dit is helemaal geweldig. Michael en Juliette vermaken zich daar erg goed en Michael vraagt ook bijna elke zaterdag: “biertje drinken”?
Ook was het de eerste kennismaking met de sneeuw. Enig om daar in rond te stappen en sneeuwpoppen maken vonden Michael en Juliette ook erg leuk om te doen. Vooral de pop afbreken die papa net gemaakt had was natuurlijk feest.
Ook het hockeyseizoen brak weer aan en zodra het weer het toeliet gingen de kinderen mee. Gewapend met hun eigen stick mochten ze mee met papa op het veld. Vooral Michael leeft zich uit met de bal. Maakt niet uit of het hockey, voetbal, tennis of golf is. Als hij maar met een bal kan spelen. Juliette probeert haar broer hierin aardig bij te houden maar ze is toch nog wat te klein om dit vol te houden.

De verhuizing.

Alsof we nog niet druk genoeg waren stond er ook nog een verhuizing op stapel. In december zijn we tegen ons droomhuis aangelopen en op 1 maart kregen we hiervan de sleutel. We zijn toen een maand lang heel hard gaan klussen en eind maart zijn we verhuisd. We hebben Michael en Juliette hierin natuurlijk erg betrokken en al snel praatten ze over het oude huis en het nieuwe huis. Ze vonden het wel prima en ook deze verandering hebben ze goed doorstaan. Maar ja, ze hebben dan ook wel een grotere kamer gekregen en heel veel speelruimte beneden dus reden tot klagen hebben ze niet. Het mooiste vonden ze de verhuiswagen waar ze achter het stuur mochten zitten.

Peuterspeelzaal.

Na de verhuizing werd het wel tijd voor Michael om naar de peuterspeelzaal te gaan. En gelukkig kon hij daar per direct terecht. Natuurlijk vonden we dat allemaal heel spannend. Hoe zou het gaan op zo’n schooltje? Maar het ging geweldig goed. De eerste ochtend heeft Michael alleen maar zitten observeren en daarna, toen hij wist wat de bedoeling was, speelde hij met alles mee en binnen de kortste keren had hij het hoogste woord. De ontwikkeling ging vanaf toen wel heel erg snel. Ook het Bob de Bouwer feest vond hij daar geweldig en voor we het wisten kondigde zich de zomervakantie al weer aan. Tijd voor Michael om afscheid te nemen van de peuterspeelzaal want na de vakantie gaat hij naar groep 1. Juliette heeft in die tussentijd genoten van alle aandacht die zij alleen van haar moeder kreeg en mag na de vakantie in de plaats van Michael naar de peuterspeelzaal. Weer een hele verandering dus.

Zomer 2004.

Nu ook het huis op orde is hebben we nog meer tijd voor andere leuke dingen. Zo hebben we aan het buurtfeest meegedaan waar Michael en Juliette gelijk weer veel vriendjes en vriendinnetjes kregen. Met mooi weer maken we leuke fietstochtjes waarbij de picknick niet mag ontbreken. Michael gaat met zijn vader op stap naar autoracen en Juliette vermaakt zich met haar moeder op de zeilboot. Verder zitten we hier dichtbij de Apenheul dus ook daar kan je ons regelmatig vinden.

Ook zijn we net terug van onze vakantie in Frankrijk waar Michael en Juliette zich heerlijk vermaakt hebben in het zwembad en de rivier. Wij hebben erg rustig aan gedaan voor de verandering en genoten van onze rust, een wijntje en heerlijke dineetjes. Ook dat kan heel makkelijk met Michael en Juliette als er maar aardbeienijs toe is. En dat gunnen we ze natuurlijk van harte.

We zijn heel benieuwd wat het komende jaar ons gaat brengen. Met 2 kinderen naar school zal er wel weer genoeg gaan gebeuren.